Krzysiek wrócił do Ministerstwa chwilę po godzine 12.00. Był znarznięty i głodny co było skutkiem jego samotnego spaceru po zaśnieżonym, mroźnym Londynie. Kiedy tylko wszedł do budki- wejścia poczuł ciepły, przyjemny powiew. Otrzepał płaszcz ze śniegu i wrzucił odpowiednią ilość monet. Rozległ sie zimny, mechaniczny, kobiecy głos, a chwilę później Krzysiek zjeżdżał windą do atrium. Było ono prawie puste, bo o tej porze wszyscy przeważnie sedzieli w miejscowej stołówce. "No to zabieramy się do roboty" pomyślał i zamknął fontannę, a pomnik zminimalizował do ok 30 cm i wysłał go do swojego gabinetu. Na jego miejsce ustawił zaś ogromną choinkę. Ustroił ją bardzo bogato, a kiedy z nią skończył ozdobił też Atrium. Po wykonaniu dobrej roboty udał sie na stołówkę, aby zaspokoić głód.