Komputer jest urządzeniem elektronicznym przeznaczonym do przetwarzania informacji oraz danych według określonego algorytmu.

      Ważną cechą komputera jest możliwość zmiany w czasie realizowanych przez niego funkcji poprzez zmianę algorytmu. Zakres zastosowań komputerów jest bardzo szeroki. Zmieniał się on wraz z rozwojem techniki. Najstarsze z komputerów służyły głownie do obliczeń numerycznych lub dla celów wojskowych. Wraz z rozwojem techniki, wzrostem niezawodności,
zmniejszaniem rozmiarów i spadkiem cen wzrastała liczba zastosowań komputerów. Korzyści wynikające z używania komputerów w dużych przedsiębiorstwach i organizacjach handlowych spowodowały szybki wzrost zainteresowania tymi urządzeniami. Rosnący popyt wymuszał kolejne udoskonalenia, powodował wzrost produkcji i dalszą obniżkę cen. Miniaturyzacja i wzrost niezawodności pozwoliły zastosować komputery do sterowania różnymi obiektami i procesami technologicznymi (także zdalnie, przy wykorzystaniu sieci komputerowych). Gdy ludzie zaczęli łączyć ze sobą komputery, powstało nowe zastosowanie. Komputery ułatwiają porozumiewanie sił ludzi (społeczeństwo informacyjne) oraz przekazywanie danych na odległość za pomocą sieci.

        Powstanie dużych sieci komputerowych umożliwiło zastosowanie komputerów w wirtualnych sklepach, bankach, biurach itd. Obecnie trudno jest wymienić dziedzinę, w której nie można by używać komputera. Dzięki zwiększeniu przepustowości łącz internetowych (sieci LAN, sieci internet) można wyobrazić sobie pracę zdalną – tj. zdalny pulpit. Nie ruszając sie z domu możemy pracować na odległym komputerze, znajdującym się nawet tysiące kilometrów od nas.

Ostatnio edytowany przez Krzysiek (2012-02-12 19:18:38)

-Dziękuje

@P.Burbage:Za swoją pracę otrzymujesz 4 pkt.

Rower – pojazd napędzany siłą mięśni osoby nim kierującej za pomocą przekładni mechanicznej, wprawianej w ruch (najczęściej) nogami.
Pierwotnie nosił nazwę welocyped oraz bicykl i podobnie nazywany jest w większości nowożytnych języków europejskich. Obecna polska nazwa pochodzi od brytyjskiej firmy Rover, która dawniej produkowała rowery.

Typowy współczesny rower klasyczny jest jednośladem dwukołowym. Ramy roweru wykonuje się ze stali zwykłych lub stopowych, stopów aluminium lub kompozytów. Układ jezdny roweru to koła (zwykle) szprychowe i ogumienie pneumatyczne. Napęd jest przekazywany przez układ napędowy roweru, którym przeważnie jest przekładnia łańcuchowa i system zmiany przełożeń (przerzutka zewnętrzna, przerzucającą łańcuch na koła łańcuchowe o różnych ilościach zębów lub wewnętrzna, znajdującą się w piaście).

Bywają również modele z napędem przekazywanym wałkiem Cardana. Hamulce: mogą być nożne, działające przy kręceniu pedałami w tył (tzw. torpedo lub hamulce zintegrowane z przerzutką wewnętrzną). Najpopularniejsze są jednak działające na obręcz mechaniczne, lub (rzadziej) hydrauliczne, hamulce ręczne (hamulce szczękowe, hamulce V-brake). Coraz popularniejsze w rowerach są hamulce tarczowe. Obecnie często (oprócz rowerów szosowych) stosuje się w rowerach amortyzację przedniego, jak i tylnego koła.

Ramy rowerów popularnych wykonuje się z rur ze stali węglowej, droższych – ze stopów aluminium lub stali stopowych (głównie manganowych, chromowych i chromo-molibdenowych). Stosuje się również stopy tytanu lub kompozyty (zazwyczaj laminaty na bazie włókien węglowych i aramidowych spajane żywicami polimerowymi).Rury ram łączy się spawaniem w osłonie gazu obojętnego lub (rury stalowe) lutowaniem, automatycznie, półautomatycznie lub ręcznie. Spawanie jest obecnie popularniejsze niż lutowanie ze względu na szybkość operacji i nie wymaga usuwania związków pozostających po lutowaniu.Ramy z kompozytów wykonywane są najczęściej jako samonośne konstrukcje skorupowe.Części roweru wykonuje się najczęściej ze stali, stopów aluminium i tworzyw sztucznych.Koła roweru mają zazwyczaj konstrukcję szprychową z 32 lub 36 szprych (w tandemach, BMXach i rowerach bagażowych bywa ich do 48, w rowerach wyścigowych często mniej np. 24, 20, min. 12). Szprychy wykonuje się ze stali, niekiedy także ze stopów tytanu lub kompozytów. Obręcze kół roweru wykonywane są ze stali, stopów aluminium lub kompozytów. Niekiedy mają profil aerodynamiczny, tak, jak rury ramy i niektóre rodzaje szprych. Występują także koła kompozytowe, tak płytowe, jak i o 3 lub więcej szprychach.

Sport rowerowy, czyli kolarstwo dzieli się na: szosowe, torowe, przełajowe i górskie. Osobną dyscypliną jest BMX. Dyscypliny te są zarejestrowane przez UCI (Union Cycliste Internationale, Międzynarodową Unię Kolarstwa).
Rowery poziome i cyklomobile od 1934 r. nie są uznawane przez UCI za rowery, a ich rekordy nie są rejestrowane.
Uznaje je i wspomaga IHPVA (International Human Powered Vehicle Association, Międzynarodowe Stowarzyszenie Pojazdów Napędzanych Siłą Mięśni Ludzkich) i ich rekordy są tam rejestrowane.
Dyscypliny MTB dzielą się na: Downhill, Four Cross, Dual, Dirt jumping, Dual Slalom, Slalom, Cross Country, Freeride i Maraton


Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym rowerzysta powinien jechać drogą dla rowerów bądź drogą dla rowerów i pieszych. W razie braku takiej możliwości powinien jechać poboczem - a gdyby było to niemożliwe, utrudniałoby to ruch pieszych bądź pobocze nie nadawało się do jazdy - jezdnią.

Ostatnio edytowany przez Oliver Wood (2012-03-13 17:08:09)

Teleskop-przyrząd optyczny złożony z dwóch elementów optycznych: obiektywu i okularu (teleskop soczewkowy) lub z okularu i zwierciadła (teleskop zwierciadlany), połączonych tubusem. Służy do powiększania odległych obrazów. Zarówno teleskop soczewkowy, jak i teleskop zwierciadlany dają obraz rzeczywisty powiększony, odwrócony lub prosty.

Buduje się wiele rodzajów teleskopów od prostych przyrządów optycznych służących do obserwacji krajobrazu po złożone urządzenia służące w astronomii (głównie teleskopy zwierciadlane, np. teleskop Hubble'a). Znaczna większość używanych na świecie teleskopów o przeznaczeniu astronomicznym to sprzęt amatorski znajdujący się w prywatnych rękach miłośników astronomii. Hobby, jakim jest oglądanie obiektów niebieskich, zyskało w ciągu ostatnich lat również w Polsce ogromne rzesze entuzjastów, czego skutkiem jest znaczna ilość nierzadko nawet dość zaawansowanego optycznie sprzętu w rękach amatorów.

Pierwszą lunetę skonstruowali w latach 1600-1609 optycy holenderscy: Z. Jansen i H. Lippershey. Jako pierwszy zastosował ją do obserwacji astronomicznych Galileusz. Duże teleskopy wykonuje się wyłącznie jako reflektory ze względu na brak w takim układzie aberracji chromatycznej i sferycznej (zwierciadło ma zazwyczaj kształt paraboloidy obrotowej), mniejszą liczbę powierzchni wymagających oszlifowania, brak strat światła w bloku szkła, mniejsze zagrożenie deformacjami układu optycznego itd. Powiększenie p teleskopu oblicza się korzystając ze wzoru analogicznego jak w przypadku lunety.

Teleskop optyczny umożliwia otrzymywanie wiernego (zarówno pod względem rozmieszczenia przestrzennego szczegółów, jak i rozkładu jasności), możliwie najjaśniejszego obrazu badanego wycinka nieba lub obiektu astronomicznego. Zastosowanie w teleskopie zwierciadeł lub soczewek o dużej średnicy umożliwia wychwycenie rozproszonego światła pochodzącego od odległych obiektów, dzięki czemu możliwa jest obserwacja lub rejestracja fotograficzna nawet bardzo słabo widocznych obiektów. Użycie teleskopu umożliwia również znaczne zwiększenie zdolności rozdzielczej, dzięki czemu stają się rozróżnialne obiekty (np. składniki gwiazdy podwójnej), które nieuzbrojonym okiem są widoczne jako pojedynczy obiekt.
Powstający na powierzchni ogniskowej obraz może być zarejestrowany na kliszy fotograficznej, za pomocą detektora CCD współpracującego z komputerem lub przez inne przyrządy, np. fotometry, spektrografy, umieszczone w tej płaszczyźnie lub w innym miejscu, do którego promieniowanie z płaszczyzny ogniskowej zostanie doprowadzone przez odpowiednie układy optyczne.

W zależności od tego, czy do skupienia dających obraz promieni wykorzystuje się zjawisko załamania, czy odbicia, teleskopy dzielą się na refraktory i reflektory (jak również teleskopy złożone wykorzystujące zarówno soczewki, jak i zwierciadła). Do obserwacji fotograficznych nieba używa się teleskopów, w których zwierciadło główne jest sferyczne, a wady optyczne obrazu są zmniejszone przez umieszczenie na drodze wiązki promieniowania asferycznej (w teleskopie zwanej kamerą Schmidta) lub wypukło-wklęsłej soczewki (menisku) w teleskopie, zwanej kamerą Maksutowa, soczewki korygującej. Gdy zwierciadła główne i wtórne mają kształt odpowiednio dobranych hiperboloid, jest możliwe uzyskanie w ognisku Cassegraina stosunkowo dużego pola widzenia wolnego od zniekształceń (układ Ritcheya–Chretiena). Ze względu na osiągane powiększenia teleskopy są zazwyczaj wyposażone w dodatkową lunetę wizualną (szukacz), umożliwiającą odszukanie i wstępną identyfikację badanego obiektu.

Elementy optyczne teleskopu są zwykle montowane tak, by mogły obracać się wokół 2 osi. W montażach paralaktycznych jedna z osi skierowana jest na biegun nieba (oś rektascensji, godzinna), a druga jest prostopadła do niej (oś deklinacji). Specjalny mechanizm zegarowy z napędem obraca teleskop wokół osi rektascensji, kompensując pozorny ruch obrotowy nieba, dzięki czemu teleskop „patrzy” podczas obserwacji cały czas na badany obiekt. Dzięki stosowaniu komputerowych układów sterowania coraz częściej wykorzystywane są także montaże azymutalne, w których korygowane są jednocześnie obie osie – w tym przypadku żadna z nich nie jest skierowana na biegun nieba – oś azymutu wskazuje zenit, a prostopadła do niej oś – wysokość nad horyzontem.

Ze względu na zakłócający wpływ atmosfery ziemskiej, ograniczający jakość uzyskiwanych obrazów, teleskopy umieszcza się w obserwatoriach położonych wysoko w górach, jak również w przestrzeni kosmicznej (największym teleskopem kosmicznym jest umieszczony w 1990 r. na orbicie okołoziemskiej Teleskop Kosmiczny Hubble'a). Jednak ponieważ wielkość teleskopów umieszczanych w kosmosie ograniczona jest dostępnymi środkami transportowymi, a serwisowanie ich na orbicie niezwykle skomplikowane (czego dowiodła misja teleskopu Hubble'a), od wielu lat poszukuje się innych rozwiązań, mających na celu eliminowanie zakłócającego wpływu atmosfery. Najważniejszym osiągnięciem w tej dziedzinie jest zastosowanie cienkich luster, których kształt jest w czasie rzeczywistym korygowany tak, by anulować zniekształcenia fali światła docierającej do powierzchni lustra. Systemy takie, określane jako układy optyki adaptatywnej, pozwalają obecnie w przypadku największych teleskopów, takich jak Large Binocular Telescope, osiągać rozdzielczość trzydziestokrotnie przewyższającą możliwości HST. Są jednak obszary, które wymagają umieszczenia teleskopów poza atmosferą. W szczególności całkowita nieprzezroczystość atmosfery dla promieniowania rentgenowskiego powoduje, że teleskopy rentgenowskie są umieszczane wyłącznie na sztucznych satelitach.

Toster jest zazwyczaj mały elektryczny urządzenie kuchenne przeznaczone do opiekania różnych rodzajów chleba produktów. Typowy współczesny dwa-plaster toster zwraca gdziekolwiek między 600 i 1200 W (Watt) i sprawia, że tosty w 1 do 3 minut. Istnieją również nieelektryczne tostery, które można wykorzystać do opiekania pieczywa na otwartym ogniu lub płomieni.

Historia
Przed rozwojem elektrycznym toster, krojone chleb tostowy poprzez umieszczenie go w metalowej ramie lub długiej rączce widelec i trzyma go w pobliżu pożaru grilla lub kuchni. Proste przybory do opiekania chleba ponad otwartego ognia sięgają co najmniej 200 lat. Wcześniej ludzie po prostu przebił chleb kijem, mieczem lub nożem i trzymał go nad ogniem.
W 1905 roku Irlandczyk Connor Neeson (1877-1944) z Detroit, Michigan , a jego pracodawca, amerykański chemik, inżynier elektryk, wynalazca i przedsiębiorca William Hoskins (1862/34) z Chicago, Illinois , wynalazł (w 1906 opatentowany ) Chromel , stopu , z którego mogłyby być pierwszy wysokiej odporności na przewód tego rodzaju używanego we wszystkich wczesnych urządzeń Ogrzewanie elektryczne (i wielu współczesnych nich).
Pierwszy elektryczny toster chleb został stworzony przez Alana MacMasters w Edynburgu . W roku 1893, Crompton, Stephen J. Cook & Company z Wielkiej Brytanii rynek elektryczny, żelazko-przewodowego opiekania urządzenia o nazwie Eclipse. Wczesne próby produkcji urządzeń elektrycznych za pomocą żelaza okablowanie były nieudane, ponieważ okablowanie było łatwo stopić i poważne zagrożenie pożarowe. Tymczasem energii elektrycznej nie była łatwo dostępna, a kiedy to było, w większości tylko nocą. Pierwszy patent US o toster elektryczny został złożony przez Jerzego Schneidera amerykańskiej firmy nagrzewnicą elektryczną z Detroit. Bliskość AEH do Hoskins Manufacturing oraz fakt, że patent został złożony jedynie dwa miesiące po Marsh patenty sugeruje współpracę i że urządzenie było wykorzystanie okablowania Chromel. Jednym z pierwszych zastosowań firma Hoskins uznali za na Chromel było tostery, ale ostatecznie porzucił takie wysiłki, aby skupić się na tylko przewód samodzielnie.


General Electric Model D-12 toster, od 1910
Co najmniej dwie inne marki tosterów zostały wprowadzone komercyjnie na czas General Electric przedstawiły swoje pierwsze zgłoszenie patentowe w 1909 roku dla jednego, model GE D-12, zaprojektowany przez technika Frank Shailor, "pierwszy sukces komercyjny elektryczny toster".
W 1913 roku Lloyd Groff Copeman i jego żona Hazel Berger Copeman stosowane do różnych patentów toster i w tym samym roku Copeman Electric Company piecyk wprowadził toster z automatycznym chleba Turnera. Firma wyprodukowała także "toster, który włącza toast." Przed tym, elektryczne Tostery gotowane chleb z jednej strony, a następnie został odbity przez strony na toast na drugą stronę. Toster Copeman zrobiła się chleb wokół bez konieczności dotknąć. Copeman także wynalazł pierwszą kuchenką elektryczną i gumowy (elastyczny) Podajnik kostek lodu.
Kolejnym wydarzeniem było półautomatyczne toster, który wyłączył element grzewczy automatycznie po chleb tostowy, albo za pomocą mechanizm zegarowy lub bimetal. Jednakże, tosty nadal ręcznie obniżył się i wychował z tostera za pomocą mechanizmu dźwigni.
Pojawienie się tostera pop-up
Automatyczne pop-up toster, który wyrzuca toast po opiekania go, po raz pierwszy opatentowany przez Karola Strite w 1919 roku. W 1925 roku, używając nowa wersja toster Strite firmy, Waters Firma Genter wprowadził model 1-A-1 Toastmaster. Pierwsza automatyczna pop-up, toster gospodarstwo domowe, które mogłyby brązowy chleb z obu stron jednocześnie, ustawić element grzejny na zegar, i wysunąć toast po zakończeniu.
Tymczasem pierwsza maszyna-maszyna-w plasterkach i pakowane bochenek chleba została sprzedana w dniu 7 lipca 1928 r., korzystając Otto Frederick Rohwedder technologię 's. W 1930 roku Continental Firma pieczenia wprowadzone wcześniej plasterki Chleb Wonder .
Później 20th Century.


Toastmaster marki toster
W połowie 20 wieku, niektóre wysokiej klasy tostery amerykańskie biorące automatyczne tosty opuszczania i podnoszenia, bez dźwigni w obsłudze - po prostu spada plasterki do maszyny rozpoczęła opiekania procedury. Godnym uwagi przykładem był Sunbeam T-20, T-35 i T-50 modeli (identyczne, z wyjątkiem informacji, takich jak ustalanie położenia sterowania) wykonane z końca 1940 poprzez 1960, który wykorzystał mechanicznie pomnożoną rozszerzalności cieplnej drutu oporowego w montaż elementów centrum obniżyć chleb brzmieniu kromka chleba potknął dźwignię, aby przełączyć się na władzy, która od razu spowodowała element grzejny do rozpoczęcia rozbudowy obniżając chleba. Gdy tost się stało, jak określono w małej matrycy bimetalicznym poruszany przez ciepła przechodzącą przez toast, grzejniki zostały wyłączone i pull-down mechanizm powrócił do swojej temperaturze pokojowej pozycji, powoli podnosząc gotowy toast. To wykrywanie ciepła przechodzącą przez tosty, oznaczało, że bez względu na kolor chleba (biała lub razowa) i początkowa temperatura chleba (nawet zamrożonej), chleb zawsze będą tosty w tym samym stopniu. Jeśli grzankę został ponownie wprowadzony do tostera, to tylko podgrzać.
Jak w większości takich tosterów, jedna jednostka czujnikami przypieczeniu dwóch (lub czterech) plasterki, tak gniazdo z czujnika jest oznaczone "Kromka", ponieważ działa tostera bez chleba w tym gnieździe powoduje prawie natychmiastowe odcięcie jako ciepła z elementu grzejnego rzutuje bezpośrednio na czujniku. Na tych Sunbeam modeli, przewód wyjazd był tylko w jednym gnieździe, więc jeśli chleb został umieszczony w niewłaściwym gnieździe, toster po prostu nie włącza.
Wiele z tych modeli promieni słonecznych są jeszcze w eksploatacji, niektórzy ponad 60 lat, i jest używany na co dzień. Są one łatwo naprawić, i oprócz szkód fizycznych i ogrzewania elementów awarii, większość napraw składać tylko z czyszczeniem i dostosowań drobnych. Istnieje na rynku wtórnym do wyremontowanych jednostek, które waha się od kilkuset dolarów.
Znaczące projekty chromowane zostały Sunbeam T-9 "Half-Round" czy "Targi na świecie" toster, zaprojektowany przez Jerzego Scharfenberg i Bartek Pociecha, a General Electric 139T81, wyprodukowany w ilości od 1946 roku. Automatyczne opiekacze elektryczne były bardzo towarem luksusowym, a lepsze modele kosztują do 25 dolarów w 1939 r. (ok. 360 dolarów w 2006 dolarów). Większość tostery produkowane od końca 1930 roku poprzez 1960 są ogólnie uważane za najwyższy standard w jakości wykonania i jakość materiałów, wiele powstało tyle dobrze, aby trwać przez dziesięciolecia. Ze względu na estetyczne popularności, niektóre z klasycznych wzorów toster z 1940 i 1950 są teraz ponownie na rynek, chociaż te reprodukcje dla większości nie są skonstruowane w wysokim standardzie z oryginalnych wzorów.
Więcej nowsze dodatki do technologii toster obejmują szersze szczeliny opiekania dla bajgle i pieczywa grubych, możliwość toast mrożone pieczywo, oraz jednostronnie trybie grzania. Większość tostery może być również stosowany na toast inne pokarmy, takie jak teacakes i tarty Pop i crumpets , choć dodanie roztopionym masłem lub cukrem do wewnętrznych komponentów automatycznych elektrycznych tosterów często przyczynia się do ewentualnej awarii.
Niektóre tostery mogą być mofikowane, aby wydrukować obrazy i logo na kromki chleba.

Rodzaje
Toster z Złączka Edison , ca. 1909
Nowoczesne tostery są zazwyczaj jeden z trzech odmianach: pop-up tostery, piece i przenośniki .
Pop-up tostery
W tosterów pop-up lub automatyczny, kromki chleba są wstawiane pionowo do gniazd (na ogół tylko tyle duża, aby przyznać jedną kromkę chleba) na górze tostera. Dźwignia z boku tostera jest przygnębiony, aktywując tostera. Kiedy wewnętrzne urządzenie stwierdzi, że opiekania zakończeniu cyklu toster wyłączy się, a tost wyskakuje z gniazd. Elementy grzewcze toster pop-up są zwykle zorientowane pionowo, równolegle do kromki chleba - choć są pewne różnice.
W poprzednich dniach, zakończenie opiekania pracy został określony przez mechaniczne zegarem zegarka; użytkownik może dostosować czas pracy zegara do określenia stopnia "dobre wyniki" na grzance, ale pierwszy wyprodukowany cykl mniej tosty toastu niż późniejsze cykli bo toster nie był jeszcze rozgrzane. Tostery się od 1930 często wykorzystują Czujnik termiczny, takich jak bimetal znajdujący się blisko toast. Pozwala to na pierwszy cykl uruchomić dłużej niż kolejnych cyklach. Cieplna urządzenia jest również nieznacznie reagować na rzeczywiste temperatury grzance sama. Podobnie jak zegar, może być regulowana przez użytkownika w celu określenia "dobre wyniki" z grzankami.
Istnieją bowiem dwa możliwe sposoby regulowania ciepła, który jest stosowany na toast. 1-ci jest metodą najczęściej obserwowane w nowoczesnych tosterów, a mianowicie stałej odległości i albo zmiennym czasie lub czujnikiem ciepła . Sekund , rzadziej widać, jest zmieniać dystans z grzejników z grzankami, z lub bez innych funkcji. Mimo, że czujnik będzie dokładnie zmierzyć temperaturę toast-kawałek powierzchni z obu metod, wyniki wcale nie są takie same. Gdy grzejniki są bliżej toast, powierzchnia jest ostry i zaciemnione szybko, pozostawiając miękką wewnętrzną strukturę w momencie, gdy czujnik temperatury dochodzi gotowość. Wiele cieszyć tosty wykonane tak. Wraz ze wzrostem odległości grzejnika, wewnątrz grzance suszy się więcej do czasu, że powierzchnia jest uważana gotowy . Być może dzięki zwiększonej złożoności, zmienna odległość grzejnik jest rzadko spotykane.
Piece Toster
Toster (Japonia)
Piece Toster to małe piece elektryczne z drzwi, ruszt i Wyjmowany pieczenia. Toast chleb z toster, kromki chleba są umieszczone poziomo na półce. Gdy tost jest zrobione, toster wyłączy się, ale w większości przypadków drzwi muszą być otwarte ręcznie. Większość piece toster są znacznie większe od tosterów, ale są w stanie wykonywać większość funkcji pieców elektrycznych, choć na znacznie mniejszą skalę. Mogą być używane do gotowania tosty z dodatkami, jak pieczywem czosnkowym lub ser, choć mają one tendencję do produkcji suszarki tosty i wymagają dłuższego czasu pracy, ponieważ ich elementy grzejne znajdują się dalej od grzankami (aby umożliwić większe przedmioty do gotowania). Mogą one również ogrzewać mniej równomiernie niż każdy tosterów lub większych piecach elektrycznych, a niektóre naczynia szklane nie mogą być stosowane w nich.
tostery przenośnikowe
Tostery przenośnikowe są zaprojektowane tak, aby wiele tosty i są powszechnie stosowane w branży gastronomicznej, jest odpowiedni do stosowania na dużą skalę. Chleb tostowy 350-900 plastry na godzinę, co sprawia, tostery przenośnikowe idealny dla dużej restauracji, która jest stale zajęty z rosnącym popytem. Jednak urządzenia te czasami były produkowane do użytku domowego już w 1938 roku, kiedy Toast-O-otrzymane poprzez zamianę poszedł do ograniczonej produkcji.
high-tech tostery
Świecące włókna nowoczesnego 2-slice toster
Były liczba projektów dodając zaawansowaną technologię do tosterów.
W 1990 roku Simon Hackett, John Romkey stworzył toster Internetu, toster, które mogą być sterowane z Internetu .
W 2001 roku Robin Southgate z Brunel University w Anglii stworzył toster, który mógłby toast graficzny z przewidywania pogody (ograniczone do słonecznie lub pochmurno) na kawałek chleba. Pokrętła toster wstępnie zakodowany numer telefonu, aby uzyskać prognoza pogody.
W 2005 roku Technologic Systems, dostawcą systemów wbudowanych sprzętu, zaprojektowany toster uruchomioną NetBSD uniksowego systemu operacyjnego jako demonstracja sprzedaży systemu.

Alternatywne korzysta
Obraz z gorącym toster psa
Tostery mogą być używane do rozmrażania zamrożonej żywności , takich jak paluszki rybne i gofrów ziemniaków .
Z trwałymi zmianami toster może być stosowany jako piecu reflow w celu lutowania elementów elektronicznych do płytek drukowanych. [ 15 ] [ 16 ]
Gorąco toster pies jest wariacją na temat projektowania toster; będzie gotować hot dogi bez użycia mikrofal lub kuchenki. Urządzenie wygląda bardzo podobnie do zwykłego tostera, chyba że istnieją dwa sloty w środku na hot dogi i dwa sloty na zewnątrz do opiekania na bułki.