Arabella Spencer wbiegła do Wielkiej Sali z różdżką w dłoni. Za nią frunęło kilka wielkich- naprawdę wielkich!- dyń z powycinanymi wczesniej historyjkami. Za pomocą magicznego patyczka zaczęła je ustawiać w odpowiednich miejscach. W rogach sali wyczarowała wielkie klatki z żywymi nietoperzami. Zaczęły się trzepotać, ale wiedziała, że czują się tam bardzo dobrze. Cóż, i tak je wypuści.
- Co jeszcze, co jeszcze?!- mruknęła do siebie. Ach, tak! Machnęła różdżką raz jeszcze i pod sklepieniem zawisły, krzyżując się w powietrzu, długie sznury jesiennych liści. Kolejnym machnięciem przywołała jeszcze kilka małych (czytaj: normalnych) dyń i szybkimi ruchami różdżki wycięła w nich wyszczerzone twarze. Na kolejny jej gest kilka świec unoszących się pod sufitem spłynęło do tych lampionów. Bella zawiesiła je w powietrzu i spojrzała na ukończone dzieło. Idealnie! Wyszła z sali, nucąc pod nosem.

Bella zbiegła schodami i przystanęła przed Salą. Widząc niezdecydowanego Ministra, weszła do środka.
-Cześć! Już miałam iść otwierać ci bramę- zaśmiała się na powitanie.- Fajne przebranie. Uczniowie zaraz powinni się zjawić. Siadaj przy stole, z nauczycielami.

Zajęła swoje miejsce na srodku długiego stołu, po prawo od ministra.
- Cieszę się, że podobają ci się dekoracje. Szczerze mówiąc, mam wrażenie, ze są raczej skromne. To już nie ten przepych, co u Dumbledore'a- tańczące szkielety i wogóle...

- Być może- wzruszyła ramionami.- Póki co czuję się jak ostatnia ofiara, a nie dyrektorka tego szlachetnego przybytku- uśmiechnęła się kwaśno.- Lepiej idzie mi promowanie zespołów muzycznych niż szkoły.

- Och, tak, ta szkoła ma mnóstwo sekretów. Uczyłam się tu siedem lat i wróciłam jako nauczyciel, a potem dyrektorka, i ciągle nie znam większosci.

- Darmowa- zaśmiała się, odrzucając włosy z twarzy- ale nie dzisiaj. Spałam w nocy całe 10 godzin, a ciągle jestem zmęczona- przesunęła ręką po twarzy, jakby chcąc z siebie zetrzeć to uczucie.

- Och, za pięć minut- uśmiechnęła się. Kilkoro uczniów weszło do Sali i zasiadło przy swoich stołach. Po krótkiej chwili pojawili się również nauczyciele. Podeszli do stołu i witali się z Ministrem, po czym zajmowali miejsca.

Bella westchnęła głęboko. Sala rozbrzmiewała gwarem uczniowskich głosów, tak przez nią uwielbianym. Wstała i momentalnie zapadła cisza. A cisza była tym, czego dyrektorka nienawidziła.
-Drodzy uczniowie, nauczyciele, panie ministrze! Mam przyjemność powitać was na corocznej uczcie Halloweenowej Hogwartu! A ponieważ zapewne jesteście głodni i tak byście mnie nie słuchali, chciałam wam tylko życzyć smacznego!- powiedziała. Uśmiechnęła się i usiadła, a na półmiskach pojawiły się potrawy.
- Jedz- powiedziała do Krzyśka, wskazując na stół z uśmiechem.

- Smacznego- Bella odgarnęła spadające na oczy krótkie kosmyki włosów. "Paczadła" trochę jej łzawiły ze zmęczenia i zastanawiała się, czy nie wyjąć szkieł kontaktowych, drażniących soczewkę. Darowała sobie jednak. Widziała bez nich nieco gorzej. Spojrzała na stół, chcąc sobie czegość nałożyć, jednak widząc ilość potraw odszedł jej apetyt.

- Odprowadzę cię. Ale jesli pozwolisz sobie coś doradzić... weź lepiej pokój w Trzech miotłach. Albo gdziekolwiek indziej. Odradzam Świński Łeb. Ale rób jak uważasz- uśmiechnęła się i wstała, by odprowadzić ministra.