Rany gościa! Dzisiaj to był taki nudny dzień jak żaden inny. Może z wyjątkiem jednego wydarzenia które było cudowne.....(*_*)...Ale o tym później. Więc tak, gdy się obudziłem (bo o dziwo wczoraj udało mi się zasnąć) myślałem o moim śnie i bynajmniej nie był to koszmar! Tylko piękny sen. Opowiem go.
Siedze se na łące, patrze na chmury, a nademną pojawia się cień. Usiadł koło mnie. Dopiero wtedy zobaczyłem kto to. Różowa aura krótkich włosów, zielone jak szmaragdy oczy i ciepły uśmiech. Tak, to nikt inny jak Sakurka. Patrzyliśmy sobie w oczy...Bez słowa....Przytuliła się do mnie. Ja zacząłem nawijać o chmurach, pogodzie idt. Położyliśmy sie na trawie trzymając sie za ręce.

Ona mówiła mi o miłości i w pewnym momencie zapytała czy mam dziewczynę. Odpowiedziałem jej zgodnie z prawdą, że nie mam. Znowu padło pytanie z jej strony: czy będziemy mogli zostać parą....No i w tym jakże pięknym, wymarzonym momencie się obudziłem! No jak na złość! Myślałem, ze zaraz wywale szafke nocną za okno w którym nawet by sie nie zmieściła bo to okno jest za małe! Zwlokłem sie z łóżeczka w czarnych bokserkach w różowe serduszka. Nie zauważyłem iż idąc w stronę drzwi mojego pokoju ciągnę za sobą czarną kołdrę. Widocznie trzymałem ją w ręce gdy śniło mi się, że trzymam dłoń Sakurci. No nic. Odłożyłem kołdrę (a raczej rzuciłem ją gdzieś, nie patrząc gdzie wylądowała) i poszłem do łazienki. Stanąłem przed lustrem przed tem jednak zamykając drzwi toalety na klucz. Po krótkiej chwili przekonałem się, że dobrze zrobiłe bo mój palnięty braciszek zaczął dobijać się do łazienki wrzeszcząc: "GAARA! OTWIERAJ! CZY CHCESZ ŻEBYM POPUŚCIŁ?!". Ja oczywiście nic sobie z tego nie robiłem. Umyłem ząbki, uczesałem moje krótkie, czerwone włoski, ubrałem się.......I pojąłem dlaczego drzwi nie chciały się otworzyć gdy naciskałem na klamkę. Zwróciłem wzrok w stronę kibelka...Klucz pływał w muszli klozetowej! Dlaczego akurat mnie to spotyka? Dlaczego?...Kankuro już powoli nie wytrzymywał.
-Gaara! Prosze! Zrób coś dla mnie chociaż raz! Ja musze do kibelka!-
-Ale Kanky...Musze cię niestety zmartwić...Bo chyba w najbliższym czasie sta nie wyjdę...- odpowiedziałem na jego zew ciągle wptrując sie w pływający w klopie kawałek metalu dzięki któremu mógłbym wyjść z siedziby zadumań.
-Ale Gaara! Gaarusiu! Gaarosławku! Plissss!- ciągle błagał mnie ten co właśnie zdążał na posiedzenie rady ministrów (wszyscy wiedzą o co chodzi XD). Ja w pełni opanowany i spokojny powoli zrobiłem krok w kierunku kibla i zajrzałem do środka. Był tam.....A ja musiałem go wyłowić. Wziałem do ręki papier do "twarzy", rozwinąłem prawie na całą długość łazienki (ona jest bardzo obszerna), urwałem ten dłuuuuuuugi odcinek rzarośći (bo my to mamy szary papier XD), owinąłem go wokół prawej dłoni (szczelnie aby mi tylko woda z klozeta nie naruszyła delikatnej skury dłoni), uklękłem nad kibelkiem i zanużyłem ręke w odmętach tualety (jakby to pani Frau ujęła XD). Z miną bardzo zniesmaczoną grzebałem chwilę w wodzie po czym wyciągnałem klucz, wstałem z klęczków, odwinąłem srajtaśme z dłoni i czym prędzej wywaliłem ją do wnętrza czarnej dziury do której najczęściej robi Kanky. Patrzyłem sie z tryiumfem na metalowy kluczyk gdy nagle z "metalowego" transu wytrącił mnie Kankuro:
-GAARA! ZARAZ POPUSZCZE! POSPIESZ SIĘ!!-
-Już, już wychodze! Nie denerwuj sie tak bo ci żyłka pęknie!- odpowiedziałęm na krzyki braciszka. Wsunąłem klucz do dziurki, przekręciłem,a drzwi energicznie się przedemną otworzyły. Kankuro wepchnąłe się do sali posiedzeń i szybko wylądował w swoim, że tak powiem "fotelu".
-Dzięki brachol....Ale...Teraz już ztąd idź....- wyganiał mnie. Jaki niewdzięcznik! Ja mu drzwi otwieram, a ten mnie wypędza!  Wyszedłem, zamknąłem za sobą drzwi i już miałem ruszyć gdy do głowy jakimś cudem wleciał mi niecny pomysł. Po cichutku zbliżyłem się wrót łazienki, ponownie włożyłem kluczyk do dziurki, przekręciłem, schowałem "metalowy przedmiot zbawienia" do kieszeni i z chytrym uśmiechem oddaliłem się na śniadanie. Kiedy byłem już na dole usłyszałem krzyki Kankuro dochodzące z góry:
-Gaara! Lepiej nie otwieraj bo jak cie dopadnę to będzie z tobą źle!...Albo lepiej mnie wypuść bo głodny jestem...A jak jestem głodny to też jest źle...-
-Gaara....Zamknąłeś Kankyego w łazience?- zapytała mnie Temari ze stanowczą miną.
-Tak, a co?- odpowiedziałem jej szczerze.
-...Świetny pomysł! Braciszku jesteś genialny!- wyraz jej twarzy się zmienił. Była teraz wesolutka jak nigdy dotąd. Na śniadanie z tego względu były naleśniki, a Kankuro nic nie dostał! Reszte dnia spędziłem w moim pokoju czytając raport o testach na kazakage.......Zdałem! Teraz czeka mnie jeszcze sprawdzian w trudnej sytuacji. Jeśli i w tymn się sprawdze władanie na Suną murowane! A co do władania....Sakura włada moim sercem od samego rana.